KNSB 3e Klasse B 3e ronde

   Voorst 1................... 1917 - 1838 Arnhemse Schaakacademie 2........ 5-3
1. Rudy Bloemhard............. 2088 - 1937 Catheleijne Sanders.............. 1-0
2. Klaas Hagendijk............ 1955 - 2027 Leo Hovestadt.................... 1-0
3. Richard van Tienhoven...... 1836 - 1889 Steven Glasbeek.................. 1-0
4. Michel Jansen.............. 1859 - 1854 Arnout Karssenberg............... ½-½
5. John Sloots................ 1943 - 1855 Ronald Engelen................... 0-1
6. Jeroen Bosch van Rosenthal. 1947 - 1738 Jan Willem van Willigen.......... ½-½
7. Lûtsen Dooper.............. 1867 - 1700 Frank van Wijngaarden............ 0-1
8. Paul Tulfer................ 1837 - 1701 Peter Lincewicz.................. 1-0

Het mag ondertussen als bekend worden geacht dat wij met ons eerste team redelijk onverwacht naar de landelijke 3e Klasse KNSB promoveerden. Leuk, zo'n promotie, maar de tegenstand is meteen een stuk heftiger. Na twee sterke tegenstanders te hebben gekregen in de eerste twee ronden (en matchpuntloos gebleven), hadden we nu de kans om onszelf op het scorebord te zetten. De Arnhemse Schaakacademie 2 kwam op bezoek in De Voorhof. Ik meen dat we qua rating op de achtste plaats staan in de 3e Klasse KNSB. Ik kan dat moeilijk controleren, want op die nieuwe websites van de KNSB kan ik dat soort gegevens niet snel terugvinden. Al moet ik bekennen dat ik het allang heb opgegeven om daar wat langer naar te zoeken. Onze tegenstanders hadden in elk geval gemiddeld veel minder ratingpuntjes in de achterzak. Ik verwachtte een groep door jeugdpuistjes en meeėters geteisterde pubers tegenover ons te krijgen. De Arnhemse Schaakacademie is een afsplitsing van De Toren en ik had gedacht dat de jeugdspelertjes dan wel naar een echte "Schaakacademie" zouden gaan. Maar niets bleek minder waar. Alleen hun zevende bordspeler was een jaar of veertien, maar de rest liep al een heel stuk langer op deze planeet rond.

Om niet meteen de grootste degradatiekandidaat te worden moest er dus in elk geval gewonnen worden. Maar dat kun je natuurlijk gemakkelijk zeggen. In het begin zag het er in elk geval niet zo slecht uit. Ik stond ongeveer gelijk, maar had nog genoeg mogelijkheden om op winst te spelen. Klaas speelde een systeempje dat hij waarschijnlijk al heel vaak op het bord heeft gehad. Hij gebruikte weer zeeën van tijd, maar als hij denkt dat dat het meeste rendement oplevert, moet hij dat natuurlijk zelf weten. Richard leek iets passiever uit de opening te komen, maar kwam snel weer helemaal terug in de partij. Ook Michiel dacht lang na, maar dat leek redelijk in evenwicht. John leek het iets moeilijker te hebben en moest al oppassen. Jeroen speelde zijn bekende degelijke systeempje met wit, maar leek geen voordeel te hebben. Lūtsen kwam heel goed uit de opening. Dat zag er alvast prima uit. Ook Paul leek hard op weg zijn tegenstander te gaan oprollen.

En inderdaad. Op een gegeven moment hoorde ik: "Mat!". Dat was dus Paul Tulfer die met een aantal stukken de vijandelijke koningsstelling was binnengedrongen. Ik hoorde dat zijn tegenstander een heel stuk had weggegeven. Dan gaat een koningsaanval ook meestal wel wat beter. In elk geval lekker om de wedstrijd met een punt voorsprong te beginnen (1-0).


Paul Tulfer (rechts) is bezig om zijn tegenstander mat te zetten.

Klaas Hagendijk zal niet zo vaak als een van de eersten klaar zijn. Als je heel lang nadenkt in het begin krijg je dat. Hij speelde tegen de op papier sterkste tegenstander, maar dat leek hem niet uit te maken. Hij kon met zijn dame de vijandelijke stelling binnendringen, won een paar pionnen en daarna een stuk. Een mooie overwinning en een echte versterking voor dit seizoen (2-0).


Klaas Hagendijk (links) goed geconcentreerd.

Bij Lûtsen verliep het minder voorspoedig. Hij kwam prachtig uit de opening tegen de enige jeugdspeler en ook hij leek af te stevenen naar een heel punt. Maar opeens blunderde hij en kon daarna de partij niet meer redden, hoewel hij het nog probeerde (2-1). Aan de krachttermen te horen die hij na afloop uitstootte, kunnen we met een gerust hart concluderen, dat hij nu zo getergd is, dat hij minimaal de eerstvolgde drie ronden gaat winnen.


Lûtsen Dooper wikt wat hij gaat zetten.

Jeroen had het iets te passief aangepakt. Zo op het oog kon dat hij niet echt een stelling opgebouwd waarin hij concrete winstkansen kon creėren. Langzamerhand werden de stukken geruild, totdat in het eindspel de vrede werd getekend (2½-1½).


Jeroen Bosch van Rosenthal bewijst dat je ook anno 2018 rokend je stelling kunt analyseren.

De tweede echte tegenvaller viel aan het vijfde bord. John was er van overtuigd dat hij met zwart één kans had om ...d5 door te zetten. Daarmee zou hij van zijn problemen verlost moeten zijn. Helaas voor hem klopte dit niet en bleef hij met een verloren toreneindspel zitten, dat zijn tegenstander goed uittikte (2½-2½).


John Sloots (links ontbrekend op de foto) in een verloren toreneindspel.

Dat was even een tegenvaller, want dat bracht de gehoopte overwinning wel in gevaar. Aan de overige borden kon het nog alle kanten op. Michiel liet een halfje bijschrijven. Dat leek een goede weerspiegeling van het partijverloop (3-3).


Michiel Jansen (rechts) is aan zet.

Toen bleven Richard en ik over. Ik was lekker aan het spelen, stond inmiddels wel goed, maar begon toen wel erg gemakzuchtig te spelen. Dat culmineerde in een vreselijke blunder. Mijn tegenstandster pakte dankbaar haar kans en speelde vrijwel onmiddellijk de winnende voortzetting. Ik moest toen gaan proberen om het haar nog zo moeilijk mogelijk te maken. Ik zag allerlei winsten voor haar en dan is het moeilijk om een keus te maken welke zetten je dan speelt. De objectief beste zet is niet altijd de zet die de tegenstander het meeste problemen geeft. Ik slaagde aardig in mijn opzet. Wit deed op het oog allemaal actieve zetten, maar die voerden de druk niet echt op. Ondertussen kon ik mijn stelling steeds verder verbeteren. Dat kostte me weliswaar een kwaliteit en een pion, maar door mijn actieve stukken kon ik toch afwikkelen naar een gewonnen stelling (4-3).


Rudy Bloemhard (links) overziet de puinhopen van zijn stelling. Is dat aan hem te zien?

Dat was een belangrijk puntje. Richard had minimaal gelijkspel, dus dat zag er prima uit. Het werd nog mooier toen hij met zijn dame binnendrong op de onderste rij en zijn tegenstander kon matzetten. Een prachtige vechtoverwinning (5-3).


Richard van Tienhoven (rechts) denkt diep na.

Toch nog een ruime overwinning dus. Wel wat geflatteerd, maar dat zijn de meeste overwinningen en nederlagen in dit soort wedstrijden. Wij hebben in elk geval twee matchpunten en een mededegradatiekandidaat achter ons gelaten. Helaas zijn een paar teamgenoten nog niet goed in vorm (John, Jeroen en Lûtsen). Maar daar staat tegenover dat de overige vijf het goed tot zeer goed doen. Ik heb 3 uit 3, Paul 2½ uit 3, en Klaas, Michiel en Richard een degelijke 1½ uit 3. Met vijf mensen in vorm kun je aardige resultaten behalen. Maar de overige drie komen eraan!

Zoals bij elke thuiswedstrijd: Henri bedankt voor het wedstrijdleiden, Hannie en Esther voor de drankjes en Jacques voor de foto's en volgen van de partijen!

Rudy Bloemhard
teamleider Voorst 1