KNSB 3e Klasse B 2e ronde

   ASV 2....................... 2021 - Voorst................................. 1912  5½-2½
1. Linde van de, J.A. (Jan).... 2108 - Bloemhard , R.E.F. (Rudy).............. 2053   0-1
2. Berkhout , S. (Sander)...... 2057 - Jansen , M.A. (Michiel)................ 1847   1-0
3. Wolbers , J.P. (Johan)...... 2042 - Sloots , J. (John)..................... 1949   1-0
4. Roosmalen van, S. (Sjoerd).. 2062 - Hagendijk , K. (Klaas)................. 1957   ½-½
5. Wel van der, R. (Richard)... 1997 - Tienhoven van, R.M. (Richard).......... 1844   ½-½
6. Randtwijk van, M.A. (Mick).. 1981 - Bosch van Rosenthal , J.J.B. (Jeroen).. 1938   1-0
7. Knuiman , J.J.E. (Jan)...... 1964 - Dooper , L.L.A.H. (Lûtsen)............. 1888   1-0
8. Duman , M. (Murat).......... 1956 - Tulfer , P.M. (Paul)................... 1820   ½ ½

Zoals inmiddels bekend zijn we vorig seizoen met ons eerste team gepromoveerd naar de landelijke 3e Klasse KNSB. Sinds dit seizoen is het niet meer indrukwekkend om op zaterdag te mogen spelen, want er is vrije inschrijving vanaf de 4e Klasse en lager. Maar het was, voor Voorst althans, toch een prestatie om die derde klasse te bereiken. Dat is zelfs de regionale journalistiek niet ontgaan. Afgelopen dindag stond er een leuk berichtje op de website van De Stentor en ongetwijfeld ook in een aantal papieren versies. Dat we hierin werden afgeschilderd als Krasse Knarren nemen we graag op de koop toe. Ik vond het een leuk stukje en een mooie reclame voor onze club. Die Suske en Wiske titel was overigens een beetje mijn eigen schuld. Ik werd onverwacht opgebeld door journalist Eric Bosman en zei dat ik met mijn 60 jaar (onlangs geworden) wel tot de ouderen van het team moest behoren. Maar toen ik één voor één mijn teamgenoten langs ging, kwam ik erachter dat er maar twee jonger zijn dan ik.

Het was duidelijk dat we het lastig zouden krijgen in deze sterke groep. In ons team hebben we veel ervaren spelers, die jarenlang op een hoog niveau hebben gespeeld. Maar dat is voor de meesten alweer een tijdje geleden. De schaakkennis is natuurlijk nog wel aanwezig, maar het is toch even wennen om sterkere, taaiere tegenstanders te ontmoeten dan je over het algemeen in de OSBO Promotieklasse tegenover je krijgt. Je moet opeens nog nauwkeuriger spelen om een aantrekkelijke stelling ook echt te winnen en slechtere stellingen gaan eerder verloren. Dat is niet alleen schaaksterkte, maar ook wennen aan het hogere niveau. In de eerste ronde kwam dat er, niet verrassend, nog niet helemaal uit. Er werd nipt met 3½-4½ van het sterke Pallas 1 uit Deventer verloren. Weliswaar verloor de tegenstander van Michiel op tijd in zeer goede stelling, maar daar stond tegenover dat een aantal houdbare stellingen op het laatst toch nog verloren gingen. Gisteren kregen we een op papier nog iets sterkere tegenstander tegenover ons. We mochten in Arnhem tegen het tweede team van de Arnhemsche Schaakvereeniging uitkomen. In hun clublokaal speelden maar liefst vijf teams van ASV hun wedstrijden, dus de zaal was goed gevuld. En met gemiddeld honderd ratingpunten minder in de broekzak zou het voor ons team weer een lastige opgave worden om één of meer matchpunten mee naar huis te nemen. Naast ons speelde ASV 1 tegen Wageningen 1. Daar zit Jan Timman aan het eerste bord. Hij liep af en toe langs onze borden en dat verplicht natuurlijk om extra je best te doen.

De eerste die verloor was Jeroen Bosch. Omdat ik zelf nogal een zware partij had, heb ik niet zoveel meegekregen. Maar ik begreep dat Jeroen in het begin per ongeluk een loper aanraakte en er mee moest zetten, of zomaar een pion weggaf. In elk geval ging er iets goed mis in de opening. Tegen het jeugdige Apeldoornse talent Mick van Randtwijk kon hij daarna niet meer terugkomen (1-0).

Jeroen Bosch liep helaas tegen een gesloten deur op.

John Sloots leek aanvankelijk wel goed te staan. Maar opeens blunderde hij zomaar een kwaliteit weg. "Twee zetten diep", hoorde ik hem nog zeggen en dat is meestal geen goed teken. Johan Wolbers had daarmee geen moeite om het daarna af te maken (2-0).

John Sloots aan zet toen er niets meer te redden viel.

De achterstand werd nog groter toen Michiel Jansen zijn koning moest omleggen. Met zwart speelt hij vaak een enigszins opportunistch, uitdagend systeem dat over het algemeen toch wel grote verdedigende eisen stelt aan de zwartspeler. Zijn tegenstander Sander Berkhout speelde het op de meest agressieve manier en kreeg al snel voordeel. Dat werd daarna kundig verzilverd (3-0).

Michiel Jansen gaat er nog eens goed voor zitten, maar dat zal uiteindelijk niet baten.

Klaas Hagendijk scoorde daarna zijn eerste halfje voor de Voorstenaren. Onze nieuwe aanwinst verloor in de eerste ronde nog heel ongelukkig tegen de sterke Deventenaar Morris Merza. Maar gisteren kon hij met succes de winstpogingen van Sjoerd van Roosmalen (toch een Kandidaat Meester volgens mijn boek "Chess International Titleholders 1950-2016") neutralisen (3½-½).

Onze nieuwste aanwinst Klaas Hagendijk tijdens de tijdnoodfase.

Helaas was dat niet het begin van een fantastische opleving, want daarna moest Lûtsen Dooper opgeven tegen de handige schaker Jan Knuiman. Hij stond opeens een vol stuk achter. Ik meen begrepen te hebben dat hij die wegblunderde. Hij probeerde het nog een tijd, maar kon geen vuist meer maken (4½-½).

Lûtsen Dooper ziet dat het een lastig middagje wordt.

Paul Tulfer gaf zijn mooie overwinning in de eerste ronde een prima vervolg door met zwart Murat Duman een remise af te snoepen. Het zag er tijdens de partij steeds ingewikkeld uit, toen ik af en toe een blik op zijn stelling wierp, dus een vechtremise was het zeker (5-1).

Paul Tulfer (rechts) ziet dat de remise in zicht komt.

Ook Richard van Tienhoven kon daarna een half punt laten noteren en wel tegen Richard van der Wel. Van die partij heb ik weinig meegekregen, maar het kan nooit slecht zijn om een tegenstander met zo'n 150 ratingpunten meer te neutraliseren (5½-1½).

Onder het toeziend oog van Jeroen Bosch bestudeert Richard van Tienhoven (rechts) zijn stelling.

Ik was toen nog als laatste bezig tegen Jan van der Linde. Ik had de partij rustig opgezet en het begin snel gespeeld. Mijn tegenstander beging een paar kleine onnauwkeurigheden, of misschien nam hij ook wel expres veel risico's. In elk geval kwam ik met voordeel uit de opening. Net als in de eerste ronde kon ik toen met een onverwachte torenmanoeuvre een mataanval inleiden die alleen met materiaalverlies kon worden tegengehouden. Won ik tegen Pallas nog een volle loper, dit keer kwam mijn tegenstander er met pion verlies vanaf. Desondanks was het een gewonnen stelling. Ik had misschien wat minder risico's kunnen nemen met het uitspelen, maar ik vertrouwde op mijn rekenkracht en wikkelde af naar een eindspel van paard en twee pionnen (Arnhem) tegen vijf pionnen (Voorst). Dat was inderdaad winnend, hoewel ik op één moment nog een studieachtige remise toeliet. Maar gelukkig voor mij was die zo moeilijk te vinden (daar heb je Stockfish voor) dat de winst daardoor niet meer in gevaar kwam (5½-2½).

Onder het genot van een blikje Sinas probeert teamleider Rudy Bloemhard één van zijn vrijpionnen naar de overkant te loodsen.

Alle foto's zijn gemaakt door Jacques Kuiper

Rudy Bloemhard
teamleider Voorst 1