OSBO Promotieklasse ronde 7:

Voorst 1...............1911 - O & O 1................1876 5½-2½
Michiel Jansen.........1920 - Johan Redeker..........2015  ½-½
Rudy Bloemhard.........2069 - Hans Spoelstra.........2044  1-0
John Sloots............1968 - William Cornelissen....2043  ½-½
Richard van Tienhoven..1889 - Muharem Mujkanovic.....1970  0-1
Jeroen Bosch...........1920 - Pascal Jacobs..........1889  1-0
Marcel Kraaijkamp......1806 - Seine Hakkers..........1718  ½-½
Lûtsen Dooper..........1873 - Berd Ekkelboom.........1794  1-0
Paul Tulfer............1839 - Ronald Vierhuis........1537  1-0

Het seizoen in de OSBO Promotieklasse begint zo langzamerhand zijn einde te naderen. Dit keer stond alweer de zevende ronde op het programma. Buiten was het maar liefst 17 graden, de dagen worden langer, de vogeltjes fluiten er weer lustig op los en zo kunnen er nog veel meer dingen worden bijgehaald die niets met schaken te maken hebben.

O & O 1 uit Kampen kwam op bezoek. Op papier zijn ze ongeveer gelijkwaardig. Wij waren op volle oorlogssterkte, dus konden we mooi gaan proberen om twee matchpuntjes aan ons totaal toe te voegen. Degradatie is allang geen gevaar meer, maar omdat we de vorige ronde van Rokade 1 uit Lichtenvoorde verloren, leek een tweede plaats niet meer realistisch. Met voorzitter Henri Jansen als wedstrijdleider en Esther Konijnenberg en Hannie Kempink voor de drankjes kon de wedstrijd beginnen.

Als eerste was Paul Tulfer klaar. Nu loop ik niet zoveel meer rond tijdens mijn partijen, dus heel veel krijg ik niet meer mee van de verrichtingen van mijn teamgenoten. Maar toen ik even bij Paul keek, zag ik dat hij een pion kon winnen. Maar Paul had veel wildere ideeen. Hij gooide er meteen maar een heel paard tegenaan, in de hoop om het met een vernietigende koningsaanval uit te maken. Ik kreeg niet de indruk dat dat offer helemaal correct was, maar kennelijk raakte zijn tegenstander zo in de war van dat geweld dat hij binnen een paar zetten mat stond (1-0).


Paul Tulfer (rechts op de foto) zette zijn tegenstander snel mat.

John Sloots was met zwart heel goed uit de opening gekomen. Hij had een sterk veld op d5 (of daar ergens in de buurt, ik kan dat nooit zo goed onthouden) en een pionnenmeerderheid op de damevleugel. Maar al dit fraais had de nodige tijd gekost en zijn tegenstander was niet de eerste de beste. Aangezien het er over het algemeen wel goed uitzag voor Voorst nam John genoegen met remise (1½-½).


John Sloots (rechts op de foto) verdwijnt bijna achter een enorm glas cola.

Lûtsen Dooper leek aanvankelijk veelbelovend te staan, maar langzamerhand kreeg zijn tegenstander toch wel groot voordeel. Het zag er niet best uit voor onze man. Maar opeens had hij gewonnen. Ik hoorde dat zijn tegenstander had geblunderd. Een gelukkig punt dus (2½-½).


Lûtsen Dooper (rechts op de foto) werkt zijn notatie bij.

Michiel Jansen zat dit keer weer eens aan het eerste bord. Ik wissel wat meer af in de opstelling dan voorgaande jaren. En Michiel kan natuurlijk gewoon winnen aan het topbord. Ook nu leek hij aardig op schema te liggen. Hij had al snel een lekkere stelling met zwart en leek dat rustig te kunnen uitbouwen. Ook speelde hij veel sneller dan normaal wat natuurlijk wel even wennen was voor zijn teamgenoten. Maar hij speelde tegen de altijd goed scorende, geroutineerde Johan Redeker. Die plaatste een uitgekookt remiseaanbod hetgeen na een rondje langs de borden door Michiel werd geaccepteerd (3-1).


Michiel Jansen (links op de foto) speelt op bord 1 tegen Johan Redeker.

Marcel Kraaijkamp had een taaie, nogal dichtgeschoven stelling op het bord. Ik dacht dat hij wel prettig stond. Op een gegeven moment stond hij ineens een stuk voor. Maar zijn tegenstander had daarvoor wel wat venijnige tegenkansjes. Misschien speelde Marcel het niet helemaal nauwkeurig, maar zijn tegenstander deed het in elk geval wel slim. Daardoor moest Marcel toch nog met remise genoegen nemen (3½-1½).


Marcel Kraaijkamp (rechts op de foto) toen hij nog hoop had op een vol punt.

Richard van Tienhoven had een variant op het bord die ik ook weleens speel. Het zijn strategische stellingen waarin het lastig manoeuvreren is. Hij had prima uit de opening kunnen komen, maar dat moet je net weten. Zoals het nu ging was zijn tegenstander met de prachtige schaaknaam Muharem Mujkanovic (als ik tegen iemand met zo'n naam zou moeten schaken, zou ik mezelf al meteen kansloos achten) net iets handiger. Mede geplaagd door tijdnood moest onze vierde man tenslotte zijn koning omleggen (3½-2½).


Richard van Tienhoven (rechts op de foto) speelt tegen Muharem Mujkanovic. Wedstrijdleider Henri Jansen ziet erop toe dat fotograaf Jacques Kuiper de spelers niet stoort.

Ik liet me verleiden tot een wat dubieuze opening. Normaal houd ik daar niet zo van, maar het had nog succes ook. Mijn tegenstander bleef mijn geofferde pion hardnekkig en consequent verdedigen. Dat was objectief gesproken ongetwijfeld correct, maar met de beperkte bedenktijd maakte hij het zichzelf wel erg moeilijk. Het was voor mij veel eenvoudiger om lastige zetjes te vinden, terwijl mijn tegenstander heel nauwkeurig moest spelen om het zaakje bij elkaar te houden. In tijdnood was die aanpak niet meer vol te houden en kon ik met een kleine combinatie winnend toeslaan (4½-2½).


Teamleider Rudy Bloemhard (links op de foto) kijkt wat zuinig, maar heeft niets te klagen over zijn stelling.

Jeroen Bosch zat wel erg laag aan het vijfde bord en dat was goed te merken. Hij speelde heel snel, voelde zich in de strategische stelling na een snelle dameruil veel beter thuis dan zijn tegenstander en kon langzaam zijn voordeel uitbouwen. Hoewel hij als laatste klaar was, was hij een van de eersten waarvan duidelijk was dat hij zou gaan winnen (5½-2½).


Jeroen Bosch (links op de foto) won geroutineerd.

Een hele mooie overwinning dus op een sterke tegenstander. Al vrij snel leek een overwinning erin te zitten. Slimme remises vanwege het teambelang, het zat er allemaal in. Ik zag zojuist dat Rokade 1 heeft verloren van een herboren VDS 1, waardoor de tweede plaats toch weer niet helemaal onmogelijk is. Dat is dus een mooi richtpunt voor de laatste twee ronden!

Rudy Bloemhard
teamleider Voorst 1