OSBO Promotieklasse ronde 5:

   Voorst 1...............1914 - VDS 1..............1806 5½-2½
1. Richard van Tienhoven..1862 - Remco Pihlajamaa...1910  1-0
2. Jeroen Bosch...........1931 - Bert Meester.......1997  1-0
3. John Sloots............1963 - Harm Schoten.......1864  ½-½
4. Rudy Bloemhard.........2048 - Kees Greevenbosch..1883  1-0
5. Michiel Jansen.........1927 - Erwin Greven.......1789  1-0
6. Marcel Kraaijkamp......1819 - Diderick Holtland..1810  0-1
7. Lûtsen Dooper..........1908 - Johan van Ommen....1664  0-1
8. Paul Tulfer............1858 - Frank Nelemans.....1533  1-0

In de vijfde ronde ronde van de OSBO Promotieklasse mochten we, net als in de ronde daarvoor, in onze vertrouwde De Voorhof spelen. Deze keer kwam het eerste team van Vriendschap Door Strijd uit Beekbergen op bezoek. Onze gasten hebben te maken met grote personele problemen en op papier waren we dan ook zeker favoriet tegen onze "schaakburen".

Paul Tulfer kreeg al snel een veelbelovende stelling. Hij toverde heel inventief een onvervalste "rooklift" uit de hoge hoed. De vrijwillige brandweer hoeft niet op tilt te slaan, want het is slechts een Engelse schaakterm. Zijn kort gerokeerde toren speelde hij via e1, e3 naar g3 om een koningsaanval op te zetten. Dat kost een paar zetten, maar de tijdsinvestering was zeker de moeite waard. Zijn tegenstander schatte de situatie veel te optimistisch in en werd ongenadig in een mataanval overlopen (1-0).

Paul Tulfer (rechts) doet een zet tegen Frank Nelemans in de analyseruimte.

John Sloots voegde met zwart een halfje toe aan de tussenstand. Zijn tegenstander maakte in de opening een voor de handliggend foutje, waarvan John echter geen gebruik maakte. Jammer, want dat had hem een prachtig pionnencentrum opgeleverd. Zoals het ging kwam er een normaal ogende theoretische stelling op het bord, waarin hij moeilijk op winst kon spelen. Er kwam nog wel wat vuurwerk, maar kennelijk werd nergens het evenwicht beslissend verbroken (1½-½).

John Sloots (rechts) analyseert met zijn tegenstander de teamcaptain van VDS 1 Harm Schoten.

Daarna waren er twee partijen snel na elkaar afgelopen. Waarschijnlijk was Richard van Tienhoven net iets eerder klaar dan Marcel Kraaijkamp. Ik had deze keer Richard aan het eerste bord gezet. Het leek me aan de ene kant wel leuk voor hem, om kopman te zijn als we tegen de club speelden, waar hij in het vorige seizoen nog deel van uitmaakte. Maar anderzijds werd het hoog tijd om hem aan een hoger bord te zetten. Hij had de vorige partijen al prima gespeeld, maar dat valt in de uitslagen niet zo goed op, omdat hij in de tweede ronde een prima gespeelde partij door een blunder laat in het eindspel nog weggaf. Zijn tegenstander pakte het heel rigoureus aan. Een koningaanval ten koste van alles. Richard was echter niet geïmponeerd en maakte optimaal gebruik van zijn overwicht op de damevleugel om alle witte aanvalskansen onschadelijk te maken. Hij nam de aanval over en kon het eindspel winnen met een paar pionnen extra. Een prachtige partij (2½-½).

Richard van Tienhoven (links) en Remco Pihlajamaa tijdens de post mortem.

Marcel is dit seizoen nog niet in de vorm die hij in de zomer had. Toen speelde hij als gastlid mee in de Zomercometitie van Schaakstad Apeldoorn en won hij van Marcel Boel en speelde remise tegen Internationaal Meester Thomas Beerdsen. Dat kunnen niet veel lokale schakers hem nadoen. Hij had al anderhalve maand geen partij meer gespeeld (wie gaat er dan ook naar Thailand?) en dat was wel te merken. Hij kwam niet slecht uit de opening, maar de vastheid ontbrak. Na een paar onnauwkeurigheden moest hij zijn koning omleggen (2½-1½). Meer schaken jôh!

Marcel Kraaijkamp (rechts) en Diderick Holtland analyseren hun partij.

Lûtsen Dooper beleefde ook geen prettige middag. Hij scoorde dit seizoen nog niet zo goed voor ons eerste team, maar gisteren hoopte hij weer op 50% te komen. Hij was goed op weg, maar een blunder in tijdnood gooide roet in het eten. Maar de vorm lijkt terug te komen, dus in de volgende ronde gaat er vast iets moois gebeuren (2½-2½).

Lûtsen Dooper (rechts) lijkt er nog wel vertrouwen in te hebben tegen Johan van Ommen.

Ik kon ons team toen weer op voorsprong brengen. Mijn tegenstander deed een veel te optimistische zet in de opening, waardoor zijn d5 pion dodelijk zwak werd. Toen hij daarna ook nog zijn goede loper moest afruilen kon er niets meer misgaan. Hij verloor een stuk en ging door zijn vlag in een stelling die snel mat zou gaan (3½-2½).

Rudy Bloemhard (rechts) en Kees Greevenbosch zijn zojuist begonnen aan hun partij.

Het zat er toen dik in dat we gingen winnen. Zoals wel vaker waren Jeroen Bosch en Michiel Jansen als laatsten bezig. Bij Jeroen gebeurt er in de eerste veertig zetten sowieso niet zoveel als hij wit heeft en Michiel kiest met zwart vaak expres een op het oog passievere stelling om de tegenstander met diens ruimtevoordeel alle gelegenheid te geven om het verkeerd te doen. Dat brengt natuurlijk risico's met zich mee. Want één verkeerd opgesteld stuk kan de hele stelling onspeelbaar maken. Maar gisteren leek hij alles goed onder controle te hebben. Ik weet niet wat er precies gebeurde, maar ineens had hij een stuk meer. Met het eindspel had hij daarna geen moeite meer (4½-2½). Een belangrijke overwinning.

Michiel Jansen (links)en Erwin Greven bij het begin van hun partij.

Daarna kon Jeroen zijn gelijke lopereindspel lekker uitmelken. Met gelijk bedoel ik niet dat het potremise was, maar dat beide lopers van gelijke kleur waren. Jeroen's pionnenstructuur was nogal verbrokkeld, maar dat was juist gunstig voor het eindspel. Ik weet niet of het objectief gewonnen was, maar Jeroen speelt dit soort stellingen altijd heel goed, heeft geen haast en het is altijd lastig voor een tegenstander om het remise te houden. De klok bleef doorlopen en langzaam maar zeker maakte Jeroen vorderingen. Toen uiteindelijk een vijandelijke pion viel was het pleit beslecht. Een hele mooie technische vechtoverwinning van Jeroen (5½-2½).

Het eindspel van Jeroen Bosch (links) tegen Bert Meester. Nog even een kanttekening voor de jongere schakertjes: Denk nu niet dat jullie net zo goed kunnen gaan schaken als Jeroen door ook zo'n mooie muts te gaan opzetten. Als het zo gemakkelijk was...

Een toch nog ruime overwinning dus voor ons. Daar zag het een tijd niet naar uit. Leuk dat Richard kon laten zien dat hij ook aan het eerste bord voor ons kan winnen. Dat had hij bij VDS 1 de afgelopen jaren al ruimschoots laten zien overigens. Het probleem is nu wel een beetje dat we teveel sterke spelers hebben voor de topborden, maar daar kan ik wel mee leven. De meeste Voorstenaren lijken hun wedstrijdvorm nu wel gevonden te hebben. Alleen Marcel en Lûtsen kunnen nog iets beter. In de volgende ronde moeten we tegen de laatste concurrent voor een toppositie. We moeten dan helemaal naar Lichtenvoorde om te proberen via winst op Rokade 1 de tweede plaats te pakken. Ik weet zo uit mijn hoofd niet of die recht geeft op promotie. Het lijkt niet realistisch om het sterke Koningswaal 1 nog van de eerste plaats te verstoten.

De foto's zijn gemaakt door wedstrijdleider Jacques Kuiper, met uitzondering van de laatste. Die is door de teamleider geschoten

Rudy Bloemhard
teamleider Voorst 1