Verslag Schaakstad 4 - Voorst 1
Schaakstad 4 (1874) – (1895) Voorst 1 2½-5½ Anton Weenink (1906) – (1930) Michiel Jansen 0-1 Jan-Dirk Vriend (1966) – (1915) Marcel Kraaijkamp 0-1 Theo Visschedijk (1878) – (1999) Rudy Bloemhard 0-1 Ferdi Arts (1878) – (1950) Jeroen Bosch ½-½ Marco v/d Nieuwendijk (1864) – (1901) Jacques Kuiper ½-½ Berto Wanschers (1875) – (1779) Jeroen Nikkels ½-½ Jan den Besten (1829) – (1851) Wilco de Bruin ½-½ Lex Cornelisse (1813) - (1835) Sjoerd Norberhuis ½-½In de vierde ronde van OSBO 1A moest ons Eerste uitkomen tegen koploper Schaakstad Apeldoorn 4. Dit team had de eerste drie ronden met ruime cijfers gewonnen en behalve twee matchpunten ook een voorsprong van 3½ bordpunten opgebouwd ten opzichte van ons. De hoop was dus niet alleen te winnen, maar ook nog wat bordpunten terug te sprokkelen. Dat zou natuurlijk niet eenvoudig worden, want op papier waren we ongeveer gelijkwaardig.
De wedstrijd begon voorspoedig. Sjoerd had al snel materiaal gewonnen en leek eenvoudig te gaan winnen. Ook Wilco leek heel goed te staan. Maar ineens ging er iets mis aan die laatste twee borden. Sjoerd blunderde ineens en bleef een kwaliteit en een pion achter. Ook Wilco deed het niet helemaal goed en verloor een pion. Dat leken dus twee nullen te gaan worden, want compensatie was niet te ontdekken. De enige Voorstenaar die daar iets tegenover kon zetten was Marcel. In een Franse doorschuifvariant had hij de bestaande theorie niet bepaald verrijkt, maar daardoor lokte hij wel een veel te ambitieuze reactie bij zijn tegenstander uit. Bij de overige borden was nog van alles mogelijk.
De score werd geopend door Jeroen Nikkels en zijn tegenstander Berto Wanschers. Beide spelers hadden een open koningsstelling en remise leek niet voor de hand te liggen. Maar toch stond die uitslag ineens op het scorebord. Met 3 uit 4 doet Jeroen hij het trouwens prima.
Michiel had tot nu toe heel goed gescoord voor het team en mocht laten zien wat hij aan het topbord waard was. Hij stelde zijn fans wederom niet teleur. Tegen Anton Weenink pakte hij het ambitieus aan en er kwam een verraderlijke stelling op het bord. Ook deze partij was ineens voorbij. Weenink bleek te hebben geblunderd. Dat was een prima opsteker, want er moest nog wat compensatie worden gevonden voor de zorgwekkende toestand aan de laatste twee borden en 3½ uit 4 voor onze nieuwe kopman.
Lang werd er op het scherp van de snede gespeeld. Pas tegen het einde van de avond, toen de overige partijen in de Apeldoornse speelzaal al voor het grootste gedeelte waren afgelopen, kon de derde uitslag worden genoteerd en dat was een behoorlijke meevaller. Sjoerd leek kansloos te verliezen, maar hij liet zich niet gewillig naar de slachtbank leiden en slaagde erin om zoveel complicaties op het bord te toveren dat tegenstander Lex Cornelisse veel tijd moest investeren en het winnende plan niet kon vinden. Hoe Sjoerd het precies klaarspeelde kon ik niet volgen, maar hij kon uiteindelijk toch heel knap een remise uit het vuur slepen.
Jacques was er ondertussen tegen Marco v/d Nieuwendijk niet in geslaagd om veel te bereiken. Met naderende tijdnood werd besloten tot remise.
Hetzelfde resultaat bereikte Jeroen Bosch tegen Ferdi Arts. Ik kreeg de indruk dat Jeroen steeds een klein voordeeltje had, maar veel was dat kennelijk niet. Remise dus. We hebben er alle vertrouwen in dat Jeroen in de laatste drie ronden nog een paar keer winnend toe zal slaan en zo zijn score een dragelijker aanzien zal geven.
Met een 2-3 voorsprong gingen we de tijdnoodfase in. En het zag er ineens een stuk beter uit. Marcel stond nog steeds uitstekend en ik had na een matig begin mijn tegenstander Theo Visschedijk in een passieve stelling en minder tijd weten te dwingen. Wilco had inmiddels zijn pion achterstand weer goedgemaakt.
Ik slaagde erin om het punt te pakken. Theo kon in tijdnood alles niet meer verdedigen en kwam in en verloren toreneindspel terecht. Daarmee hadden we in elk geval al een matchpunt binnen.
Marcel Kraaijkamp slaagde erin om tot het eind zijn voordeel vast te houden. Jan-Dirk Vriend probeerde nog om met een offer tegenspel te krijgen, maar dat bespoedigde het einde alleen maar.
Toen Wilco er ook nog in slaagde om zijn stelling remise te houden stond er een ruime 2½-5½ overwinning voor ons op het bord. Dat had niet veel beter gekund. We zijn onze Apeldoornse tegenstanders daarmee tot een half bordpunt genaderd en nog steeds kunnen we dromen van een hele hoge klassering. Als we erin slagen om de laatste drie ronden op dezelfde voet verder te gaan, en Wageningen 3 maakt nog een misstap, dan is het kampioenschap zeker nog mogelijk. De volgende ronde spelen we thuis tegen Lelystad.
Rudy Bloemhard