Verslag Veenendaal 2 - Voorst 1

Veenendaal 2 (1905)    – Voorst 1 (1895)         2½-5½
Dimitri Kudinov (1972) – Jeroen Bosch (1950)      1-0
Benno v/d Veen (1920)  – Rudy Bloemhard (1999)    0-1
Joost Offringa (1972)  – Michiel Jansen (1930)    0-1
Audry Burer (1915)     – Marcel Kraaijkamp (1915) ½-½
Ron Flohr (1875)       – Jacques Kuiper (1901)    ½-½
Hans v Doorn (1861)    – Wilco de Bruin (1851)    ½-½
Johan v/d Brink (1871) – Sjoerd Norberhuis (1835) 0-1
Marcel Flohr (1852)    – Jeroen Nikkels (1779)    0-1
Al een aantal jaren lijkt het eerste team van Voorst sterk genoeg om zich in de Promotieklasse van de OSBO te kunnen handhaven. De gemiddelde ratings wijzen dat steeds uit. Maar tot nu toe is het nooit gelukt om de stap naar de zaterdagcompetitie te maken. Steeds zat er wel een team in de poule dat net iets sterker was. Dit seizoen leek het erop dat de kansen gunstiger zijn dan ooit. Maar helaas werd in de eerste ronde meteen al een flinke nederlaag geleden tegen Wageningen 3. Vol revanchegevoelens, maar ook enigszins onzeker reisden we af naar Veenendaal om aan te treden tegen het tweede team. Net als wij hadden ze de eerste ronde onverwacht met 2½-5½ verloren, hoewel ze ook gemiddeld zo’n 1900 ratingpunten waard zijn. Voor beide teams zou een tweede nederlaag heel slecht uitkomen.

De wedstrijd begon met een rustige remise van Wilco. Hij voelde zich niet zo lekker en hoewel het bord nog vol stukken stond beredeneerde hij, niet helemaal ten onrechte, dat remise met zwart niet zo beroerd is.
Daarna was Jeroen Bosch klaar. Hij had leuke dreigingen over de h-lijn en hoewel hij zijn tegenstander op de damevleugel alle vrijheid liet, zag het er goed uit. Ik dacht dat hij in remise had berust, maar Jeroen had zich vergist, zomaar een stuk weggeven en moest opgeven.
Gelukkig kon Michiel daarna de stand weer gelijktrekken. Tegen het jeugdige talent Joost Offringa speelde hij riskant op winst en bereikte hij een waarschijnlijk winnende koningsaanval. Maar Michiel kon de directe winst niet vinden en wikkelde af naar een eindspel met een kwaliteit meer dat niet zo gemakkelijk te verzilveren was. Met nog maar drie minuten op de klok en bijna een uur voor zijn tegenstander hielden we ons hart vast. Maar à tempo spelend slaagde hij erin om met een pion te promoveren en de winst te pakken. Klasse! Dat bleek een voorbode te zijn van wat er de rest van de avond te gebeuren stond.
Jeroen Nikkels kwam met een degelijke stelling uit de opening. Er leek niet zoveel aan de hand, maar wit kwam met zijn dame in de problemen. Jeroen dirigeerde handig al zijn stukken richting vijandelijke koning, terwijl hij meteen met tempowinst de witte dame in de problemen bracht. Dat gaf zijn Veenendaalse tegenstander zoveel problemen dat die zijn dame verloor. Ook een prima overwinning en een nog 100% score voor Jeroen.
Sjoerd had er ook zin an. Op het hele bord gebeurde er wel iets. Het leek wel of er meer dan 32 stukken op het bord stonden. Ik kon het niet zo snel volgen, maar Sjoerd is altijd heel gevaarlijk in dat soort stellingen. Toen ik op een gegeven moment keek, had hij ergens een stuk gewonnen en toen was de rest geen probleem meer. Zo stonden we ineens met 1½-3½ voor.
De laatste drie partijen moesten de winst gaan brengen. Ik was tevreden hoe ik uit de opening was gekomen en dacht dat ik ergens in het middenspel een pion kon winnen. Dat viel nogal tegen en ineens bleef ik met een behoorlijk kreupele stelling zitten. Ik kwam daarna in een dubbel toreneindspel terecht met een pion minder. Maar mijn tegenstander speelde het in de tijdnoodfase niet helemaal goed. Ik kon de pion terugwinnen en met mijn resterende toren winnend toeslaan.
Marcel kreeg een stellingstype op het bord dat hij goed beheerst. Hij had duidelijk voordeel. Alleen bracht hij zichzelf in grote problemen door een pion te offeren. Daarna moest hij alle zeilen bijzetten om er nog remise uit te kunnen slepen. Dat lukte hem gelukkig vrij eenvoudig. Goed verdedigd dus.
Jacques kon net als in de eerste ronde bogen op een stelling met een extra pion. Maar beide keren was het niet zo gemakkelijk om dat extra stukje materiaal te verzilveren. Helaas lukte het hem ook nu niet om dat voor elkaar te krijgen. Maar heel erg was dat niet, want daarmee was de ruime 2½-5½ eindstand een feit.

Na deze zwaarbevochten overwinning doen we weer redelijk mee in de strijd om de bovenste plaatsen. De volgende ronde ontvangen we op maandag 7 december Caïssa uit Elburg. Als we dan weer met net zoveel inzet spelen als nu heb ik er alle vertrouwen in op een voor ons goede afloop.

Rudy Bloemhard