Rondeverslag OVK

Beste allemaal,

Door de omstandigheden rond mijn moeder was er even geen rondeverslag van ronde 5. Met Els gaat het naar omstandigheden goed en de bos bloemen die ze heeft mogen ontvangen namens alle OVK deelnemers waren een welkome verrassing. We hebben goede hoop dat ze binnenkort weer naar huis mag, maar beseffen ook dat het leven er wat anders voor haar uit gaat zien.

Dan nu terug naar de strijd op de 64 velden. In de A-poule wist Jeroen Bosch zijn voorsprong in de stand met verve te verdedigen. In ronde 5 speelde hij met zwart een hele solide partij waarin hij tegen Fokke Jonkman constant het initiatief hield. Het was niet genoeg voor de winst, maar Fokke had geen aanvalskansen en moest genoegen nemen met remise. Omdat Lûtsen Dooper en Karl Denys remise speelden (wat ze wel vaker hebben gedaan in het OVK, een partij die spannend bleef tot het einde), bleef Jeroen aan de leiding staan na ronde 5 met een punt voorsprong. In de slotronde gaf Jeroen dit niet meer uit handen. Sterker nog, hij eindigde het toernooi met anderhalf punt voorsprong op de nummer 2. Zelf won hij van Wobbe de Vries. In de opening kwam hij in het voordeel met een betere pionnenstructuur en actiever stukkenspel. Hij buitte dit uitstekend uit en gaf zijn toernooizege daarmee nog meer glans. Fokke en Lûtsen, de eerste achtervolgers kwamen niet verder dan remise. Fokke leek te gaan winnen. Vanuit de opening hield hij continu druk op de zwakke pionnen van Lûtsen op de damevleugel. Hij wist deze pionnen te winnen en had daarmee een gewonnen eindspel. De enige kans die Lûtsen had was aanvallen op de koning, wat voor Fokke lastig te verdedigen was vanwege de ongelijke lopers. Lûtsen hield de druk er met dame en loper goed op, waardoor Fokke zettenherhaling niet kon voorkomen. Door deze remise kwam Chris Rindertsma nog langszij. In een fraaie aanvalspartij won hij van Karl Denys, waardoor ook hij uitkwam op 4 punten. Op basis van weerstand en SB punten werd Chris uiteindelijk 2e, Lûtsen 3e en Fokke 4e. De complimenten in deze poule gaan ook uit naar Wobbe de Vries en Sjef van der List. Beide spelers waren gepromoveerd uit de B-poule en haalden een goede score van 3 uit 6.

In de spannende B-poule ging na 4 speelronden Marco van Sittert alleen aan de leiding met 3,5 punt. In ronde 5 moest hij echter zijn meerdere erkennen in Rolf van Agtmaal. Koen Molewijk herstelde zich in deze ronde door goede overwinning op Harry Schurink. Spanning alom dus voor aanvang van de laatste ronde. Met 4 uit 5 gingen Rolf en Koen aan de leiding, samen met de verrassend sterk spelende Kees Kuijk, die in een mooie partij clubgenoot René Rouwhorst verslagen had. Achter hen had ook Marco van Sittert nog kansen met 3,5 punt. Die legde de druk erop door van Kees Kuijk te winnen. Nu moesten Rolf en Koen eigenlijk allebei op de winst spelen, bij remise liepen ze het risico door weerstandspunten allebei de 1e plaats te missen. Maar beide spelers gingen voor de winst! De aanval op de koning werd ingezet door Koen waardoor Rolf niet aan rokade toekwam. Maar Koen deed dit ook zonder eerst rokade gedaan te hebben. Beide spelers wandelden zo de vijandelijke stellingen binnen, zonder goede steun van achteruit en een veilige koning. Toen de kruitdampen verdwenen waren bleek Rolf de winnaar. De koning van Koen kon niet meer gered worden. Daarmee werd Rolf de trotse winnaar van de B-poule met 5 uit 6, gevolgd door Marco van Sittert met 4,5 punt. Koen Molewijk zag zijn sterke toernooi optreden ondanks de nederlaag in de slotronde toch beloond met de 3e plaats. In de laatste ronde wil ik het optreden van Tjeerd de Jong niet onbenoemd laten. Tjeerd kwam tijdens dit toernooi vaak in tijdnood, waardoor hij een aantal keren een goede stelling in rook zag opgaan. In zijn partij tegen Hans Roeloffs zat hij ook weer in hevige tijdnood, maar nu belette hem dat niet om in de tijdnoodfase een winnende mataanval te vinden! Prachtig om te zien als neutrale toeschouwer.

In de C-poule ging Lammert de Bruin na 4 speelronden al aan kop met de volle 100% score. In ronde 5 ging hij hier vrolijk mee door. Hoewel dat er aanvankelijk niet naar uitzag in zijn partij tegen Gerrit Wilgenhof. Gerrit gaf goed partij en in het middenspel was de stelling in evenwicht. In de tijdnood deed Gerrit een paar mindere zetten, waardoor Lammert de partij naar zich toe kon trekken en het punt binnen kon halen. Ondanks deze 5 uit 5 was hij nog steeds niet 100% zeker van de overwinning. Immers, Remco Kempink wist door een goede overwinning op Dick Hoekman zich op de 2e plaats te nestelen met 4 uit 5. In de slotronde mochten de heren tegen elkaar spelen, dus bij winst van Remco zouden ze op gelijke hoogte eindigen. Zover kwam het echter niet. Lammert nam zelf het initiatief in de partij en Remco had geen moment de mogelijkheid om Lammert in de problemen te krijgen. Hij moest berusten in remise, waardoor Lammert de terechte kampioen van de C-poule werd. Remco werd nog wel 2e in de poule op basis van weerstandspunten, net voor Paul Westhoff, die in de slotronde met mooi aanvalsspel “good old” Henk van Zandwijk wist te verslaan.

Als wedstrijdleider wil ik iedereen bedanken voor de sportieve strijd! Er hebben zich geen vervelende situaties voorgedaan en als er een keer onduidelijkheden waren dan werd dit altijd in goed overleg opgelost. Ook een compliment aan alle andere mensen van de Voorster Schaakclub die dit toernooi weer tot een succes hebben gemaakt! Ik wens een ieder een fijne zomer toe en hoop dat jullie allemaal ook volgend jaar weer meedoen aan dit gezellige schaaktoernooi!

Michiel Jansen.