Voorst 1 - De Schaakmaat 1

T  Voorst 1.......... 1870 - De Schaakmaat 1........... 1837 5½-2½
1. Rudy Bloemhard.... 2042 - Cees Beekhuis............. 1865  ½-½
2. Michiel Jansen.... 1868 - Gonzalo Tangarife Ramirez. 1919  1-0
3. Jeroen Bosch...... 1934 - Steven Braun.............. 1763  ½-½
4. Lûtsen Dooper..... 1867 - Tom Caljé................. 1992  ½-½
5. Jacques Kuiper.... 1842 - Cees Sep.................. 1843  ½-½
6. Marcel Kraaijkamp. 1870 - Jan Dirk Vriend........... 1935  1-0
7. Paul Tulfer....... 1826 - Casper Wouters............ 1742  ½-½
8. Henri Jansen...... 1711 - Veronique Hijl............ 1637  1-0

Voorst 1 heeft de belangrijke degradatiewedstrijd tegen hekkensluiter De Schaakmaat 1 met 5½-2½ gewonnen. Onze Apeldoornse tegenstanders kwamen in zo'n beetje hun sterkste opstelling. Dus met invaller Jan Dirk Vriend. Daardoor waren we op papier behoorlijk aan elkaar gewaagd.

Jacques Kuiper kwam met zwart tegen Cees Sep goed uit de opening. Een tactisch geplaatst remiseaanbod kon niet geweigerd worden. Lûtsen Dooper moest aantreden tegen de op papier sterkste tegenstander. Ook hij zette zijn partij degelijk op en had geen reden om het remise-aanbod van zijn tegenstander af te slaan. Paul Tulfer stond steeds lekker tegen een jeugdige tegenstander, maar kon niets beslissends vinden. Ook hier werd het punt gedeeld. Het zag er naar uit dat ik snel ging winnen. Tegen mijn Apeldoornse clubgenoot Cees Beekhuis kreeg ik al snel voordeel. Maar tot twee keer toe overzag ik een niet al te ingewikkelde zet en moest daarmee de vierde remise laten noteren. De overige vier partijen zagen er echter zeer goed uit. Daarom waren al die snelle remises niet onvoordelig. Marcel Kraaijkamp kwam ongelukkig uit de opening, maar vocht goed terug. Met een berg vrijpionnen kon hij het tenslotte winnen zoals hij wilde. Henri Jansen stond als eerste gewonnen doordat hij met een combinatie een pion inpikte. Hoewel het nog lang duurde, kwam de winst niet in gevaar en speelde hij het prima uit. Ook broer Michiel Jansen kon tevreden zijn. Tegen Gonzalo Tangarife wist hij een fraaie overwinning te behalen. Dat ging precies zoals hij dat wle vaker doet. Er is een ingewikkelde stelling en ineens staat hij een pion voor. En dat wordt dan genadeloos uitgetikt. Dat had ook Jeroen Bosch kunnen doen. In de opening gaf hij een pion weg ("Ik had het wel gezien, maar dacht dat het niet kon!"). Maar hij kreeg wel aardige compensatie. Knap wikkelde hij af naar een gewonnen eindspel, maar dat had zoveel energie gekost dat hij het gewonnen toreneindspel niet meer naar winst kon uitrekenen en met remise genoegen nam.