Verslag Schaakstad 5 - Voorst 1

Schaakstad Apeldoorn 5 (1631) – (1859) Voorst 1          1-7
Frans van Dijk         (1707) – (1978) Jeroen Bosch      0-1
André Huis in ’t Veld  (1740) – (2082) Rudy Bloemhard    0-1
Shorish Maroof         (1648) – (1880) Michiel Jansen    0-1
Karel van Delft        (1630) – (1893) Marcel Kraaijkamp 0-1
Rien Bos               (1611) – (1733) Lûtsen Dooper     ½-½
Robin Zeeman           (1621) – (1859) Wilco de Bruin    0-1
Henk Scholten          (1529) – (1683) Sven Pronk        0-1
Peter Grasman          (1562) – (1763) Jeroen Nikkels    ½-½

Na vijf ronden schaken had het eerste team van Voorst nog enige kansen om kampioen te worden. Maar dan moest sowieso met zo groot mogelijke cijfers van Schaakstad Apeldoorn gewonnen worden. Zo’n streven is altijd leuk, maar dat moet dan nog wel in de praktijk worden waargemaakt. Tot nu toe kwamen de Apeldoorners steeds met een 6-2 nederlaag weg en het was dus zaak dat te overtreffen.

Het begin was in elk geval hoopgevend. Aan de meeste borden zag het er goed uit. Michiel speelde tegen een tegenstander die tot dan toe 4,5 uit 5 had gescoord en hij moest meteen al oppassen. Na 1.e4 d5 2.exd5 Pf6 3.d4 Pxd5 4.c4 Pb4 hoopte zwart waarschijnlijk op het vervolg: 5.Da4+ P8c6 6.d5 b5! Met complicaties die niet ongunstig zijn voor zwart, bijvoorbeeld 7.Dd1 Pd4 8.Pa3 c5. Michiel speelde meteen 5.a3 en kreeg een prima stelling.

Het eerste punt kwam al snel op naam van Wilco. Hij won in een tactisch duel twee pionnen en hield zijn voordeel keurig vast. Al om half tien legde zijn tegenstander zijn koning om.

Het bleef er prima uitzien. Geen enkele Voorstenaar hoefde ontevreden te zijn. Alleen Jeroen Nikkels leek wat in de problemen te komen. Maar hij wikkelde handig af en nam het remisevoorstel van zijn tegenstander aan.

Sven had een pion gewonnen, maar in het toreneindspel leken de winstkansen niet ruimschoots aanwezig. Hij had ook nog een grote tijdsachterstand opgelopen. Maar met nog vijf minuten op de klok slaagde hij erin om af te wikkelen naar een gewonnen pionneneindspel, wat zijn tegenstander zich niet meer liet bewijzen.

Marcel was ook al goed uit de opening gekomen. Langzamerhand won hij steeds meer materiaal en ook hij kon een vol punt laten bijtekenen.

Lûtsen Dooper had een pion meer, maar wist niet goed hoe hij verder moest komen. Hij probeerde het nog wel, maar moest uiteindelijk de tweede remise toestaan.

Rudy zorgde deze keer voor het winnende punt. Hij kon kiezen uit diverse op het oog gunstige verwikkelingen, maar koos, wat onzeker geworden door zijn matige spel van de laatste tijd, voor de meest zekere weg. Toen zijn tegenstander een stuk verloor was de rest niet moeilijk meer. De tussenstand was daarmee 1-5.

Michiel had de hele partij een prettige drukstelling gehouden en kon dat voordeel goede vasthouden. Met voor beiden nog een paar minuten op de klok, kon hij met een rits vrijpionnen de winst forceren.

Zoals zo vaak was Jeroen Bosch als laatste klaar. Zijn overwinning kwam tot stand zoals hij dat meestal pleegt aan te pakken. In de eerste 3½ uur lijkt er weinig te gebeuren. Het hele zaakje wordt behoorlijk in elkaar geschoven. Vervolgens worden de dames en de lichte stukken geruild, waarna Jeroen het resterende toreneindspel in wederzijdse tijdnood beter speelt dan zijn tegenstander en wint. Dan ging nu weer precies zo.

Dat leverde dus een uitstekende 1-7 overwinning op. Dankzij deze mooie ruime zege zijn er ondanks de twee eerdere nederlagen nog wat scenario’s denkbaar waarbij we op de bovenste plaats kunnen eindigen. Dan moeten de overige teams wel meewerken en dienen we de laatste ronde met ruime cijfers te winnen van PION 2. Dat zal zeker niet eenvoudig worden, maar met dezelfde instelling als de laatste paar ronden kunnen we nog een aardige poging wagen.

Rudy Bloemhard